رفتن به بالا

  • نقدی کوتاه بر فیلم‌های جشنواره سی و پنجم فیلم فجر | «اسرافیل»

    صور اسرافیل، برای بازخوانی خاطرات مرده

    آیدا پناهنده را پیش‌تر از آن که با فیلم‌های کوتاه و یا تله‌فیلم‌هایش به یاد بیاورم، با اولین اثر بلند سینمایی‌اش «ناهید» می‌شناسم‌. فیلمی که داستان آن را با همکاری همسرش ارسلان امیری به نگارش درآورده است و توانسته در اولین تجربه سینمایی‌اش جوایز متعددی را از جشنواره‌های خارجی دریافت کند. آن‌چه بدیهی بود این است که «ناهید» بخاطر ریتم کند داستان و سوژه ...
  • نقدی کوتاه بر فیلم‌های جشنواره سی و پنجم فیلم فجر | «فصل نرگس»

    این روایت زیبا…

    فارغ از نکاتی که در مورد فیلم خواهم گفت، فصل نرگس دو دستاورد مهم برای شخص بنده داشت. اول آن‌که فهمیدم هنوز هم می‌توان فیلمی ساخت که مخاطب را هر چند برای لحظاتی کوتاه بخنداند؛ بدون آن که مخاطب ابتذال بشنود و یا ببیند و دوم هم این که کارگردان می‌تواند یک درام خوب ایجاد کند و در آن از مشکلات اجتماعی بگوید بدون این که سیاه‌نمایی کند و در فیلم خود همه را بدبخت و مفلوک ...
  • نقدی کوتاه بر فیلم‌های جشنواره سی و پنجم فیلم فجر | «کوپال»

    من و سگم و یک دنیا!

    کوپال، کوپال، کوپال! اسمی که آن قدر در طول داستان می‌بینید و می‌شنوید تا بفهمید که کوپال یک فیلم کاملا خاص و سرشار از نمادها و المان‌ها و پیام‌های غیر مستقیم است.فیلمی که آغاز کسل‌کننده‌ای دارد، اما قرار است حدودا از دقایق پانزدهم فیلم غافلگیرتان بکند! لابه‌لای بحرانی که برای «احمد کوپال»، شکارچی پرآوازه‌ی موزه حیات وحش در ایام گذشته، رخ می‌دهد، مدام صحبت‌های ...
  • نقدی کوتاه بر فیلم‌های جشنواره سی و پنجم فیلم فجر | «شماره ۱۷، سهیلا»

    من شوهر می‌خواهم!

    «شماره ۱۷ سهیلا»، بیشتر از آنکه یک اثر زیبای داستانی باشد، بیشتر شبیه یک مستند کسل‌کننده‌ی بلند است که گویی بازنویسی شده و برایش یک روایت داستانی هم نوشته‌اند تا ضعف‌های انتقال پیام‌های فیلم جبران شود. این ضعف‌ها، حول شخصیت چندگانه‌ی سهیلاست که از ابتدای فیلم تا انتهای آن خیلی عجیب، به هر دری می‌زند تا از طریق موسسه همسریابی یک همسر مناسب برای خودش پیدا کند و ...
  • به بهانه هشت میلیاردی شدن اکران «من سالوادور نیستم» ، به کارگردانی منوچهر هادی و به قلم رضا مقصودی

    وقتی «من سالوادور نیستم!» جلو می‌زند!

    جای تعجب ندارد اگر فیلم زردی مثل «من سالوادور نیستم» این روزها یکه‌تاز گیشه‌ی سینماها باشد. فیلمی با بازی نسبتا خوب و حرفه‌ای رضا عطاران به همراه یکتا ناصر ، که نه‌تنها ضعف بازیگران برزیلی فیلم را پوشش می‌دهد ، بلکه توانسته است روایت بسیار سطحی و ضعیف فیلم را هم تا آخرین دقایق ، قابل تحمل کند. داستان فیلم درباره خانواده‌ی آقای ایزدی است. ناصر ایزدی و همسر ...